با توجه به پیشرفت جوامع و افزایش زندگی کم تحرک و پیامدهای آن، انواع بیماری‌های قلبی عروقی در سراسر جهان درحال افزایش است. افزایش تعداد بیماران منجر به افزایش تعداد بستری شدن ها و افزایش آمار مرگ و میر خواهد شد. در نتیجه انواع مداخلات برای پیشگیری و درمان بیماران قلبی ضرورت دارد.

از جمله علل مشترک انواع بیماری‌های قلبی عروقی شامل فشارخون بالا، چربی خون بالا، چاقی، دیابت و سبک زندگی کم تحرک می‌باشد. تمامی این علل با ورزش قابل پیشگیری و درمان می‌باشد. ورزش می‌تواند هم در پیشگیری اولیه و هم پیشگیری ثانویه بیماری قلبی موثر باشد. ویلیام هبردن، که برای اولین بار آنژین صدری را توصیف کرد، خاطرنشان کرد: "اگر هر روز نیم ساعت به یک بیمار فعالیت اره کاری تجویز کنیم، ممکن است او را درمان کنیم." بقراط 2500 سال پیش اعلام کرد: "میزان مناسب ورزش، نه خیلی کم و نه زیاد، ایمن ترین راه برای سلامتی است."

در حال حاضر، تمام بیماران CAD باید به ورزش منظم برای زندگی طولانی تشویق شوند، حتی اگر علامت دار باشند. سن، هیپرلیپیدمی، فشار خون بالا، مصرف سیگار، دیابت شیرین و تحرک و فعالیت کم عوامل خطر برای ایجاد CAD هستند. برخی از این عوامل مانند رژیم غذایی، سیگار کشیدن و سبک زندگی بی تحرک را می توان تغییر داد. رفتارهای کم تحرک خطر مرگ و میر قلبی عروقی را افزایش می دهد. CAD به عنوان علت مرگ در یک نفر از هر پنج نفر گزارش شده است و هزینه سالانه آن بیش از 160 میلیارد دلار است. CAD به خصوص در سنین بالای 35 سال احتمالاً باعث مرگ می شود. انفارکتوس حاد میوکارد (AMI)، آنژین صدری ناپایدار، ایست قلبی و نارسایی قلبی ممکن است در نتیجه CAD رخ دهد. آترواسکلروز نه تنها مربوط به یک بیماری ذخیره کلسترول است که با جمع آوری کلسترول و بقایای ترومبوتیک در شریان مشخص می شود، بلکه با التهاب مزمن و اختلال عملکرد اندوتلیال نیز مرتبط است. افزایش سطح فعالیت بدنی نشانگرهای سیستمیک التهاب، ترومبوز و اختلال عملکرد اندوتلیال را کاهش می دهد. وراثت ژنتیکی و سبک زندگی عوامل تعیین کننده مهم برای توسعه CAD هستند. بنابراین، فعالیت بدنی نقش کلیدی در جلوگیری از توسعه CAD از طریق کاهش اختلال عملکرد اندوتلیال و التهاب دارد. اجتناب از سبک زندگی بی تحرک در بزرگسالی نه تنها از بیماری های قلبی عروقی مستقل از سایر عوامل خطر جلوگیری می کند، بلکه به طور قابل ملاحظه ای طول عمر کل و امید به زندگی عاری از بیماری های قلبی عروقی را برای هر دو جنس افزایش می دهد. این اثر در سطوح متوسط ​​فعالیت بدنی دیده می‌شود و افزایش امید به زندگی بدون بیماری‌های قلبی عروقی در سطوح بالاتر فعالیت بسیار افزایش می‌یابد. فرانکو و همکاران همچنین دریافتند که امید به زندگی برای افراد کم تحرک در سن 50 سالگی 1.5 سال کمتر از افرادی است که در فعالیت بدنی متوسط ​​روزانه شرکت می کنند و بیش از 3.5 سال کمتر از افرادی که سطح فعالیت بدنی بالایی دارند. این تفاوت ها برای شدت CAD در هر دو جنس مشابه بود و تعداد درگیری عروق کرونری، درجه ایسکمی میوکارد، شدت آنژین، عملکرد بطن چپ و وضعیت سلامت عمومی عوامل مهم تعیین کننده امید به زندگی و کیفیت در بیماران با CAD هستند. در درمان CAD از روش های زیادی با هم استفاده می شود مانند فعالیت بدنی، کنترل وزن، ترک سیگار، کنترل فشار خون، کنترل سطح چربی خون، کنترل دیابت و مصرف داروها (اسید استیل سالیسیلیک، بتابلوکرها، نیترات ها، و غیره.). ورزش منظم نه تنها برای پیشگیری و درمان CAD مفید است، بلکه به اصلاح عوامل خطر بیماری های عروق کرونر مانند دیابت، فشار خون بالا و چربی خون نیز کمک می کند. افزایش پرفیوژن میوکارد و شریان محیطی و ظرفیت تمرینی بالاتر با مرگ و میر و عوارض کمتر CAD مرتبط است. با این حال، مکانیسم اصلی این اثرات مثبت به طور کامل شناخته نشده است. گفته می شود که این وضعیت ممکن است به دلیل بهبود عملکرد اندوتلیال و کاهش التهاب باشد.

ورزش می‌تواند با تثبیت، کندکردن یا حتی معکوس کردن پیشرفت بیماری، میزان مرگ و میر و عوارض را درافراد مبتلا به اشکال مختلف بیماری کاهش دهد.

مزایای ورزش

• افزایش عملکرد قلب
• افزایش ظرفیت ورزشی
• کاهش علائم بینارس قلبی عروقی
• کاهش سطح اضطراب، افسردگی و استرس
• افزایش سرعت بازگشت به کار
• حفظ استقلال در فعالیت‌های روزمره
• بهبود کیفیت زندگی
• کاهش مرگ‌و میر