برای ارزیابی و تجویز تمرین در افراد مبتلا به پارکینسون لازم است از سطح بیماری وی مطلع باشید و با انجام تست های عملکردی سطح آمادگی جسمانی بیمار را اندازه گیری کنید.

تست های عملکردی

تست های ورزشی در بیماران مبتلا به پارکینسون برای مشخص کردن سطح آمادگی جسمانی، پاسخ به یک برنامه ورزشی و بررسی هر نوع محدودیت ورزشی انجام می‏شود.

• برای ارزیابی و تجویز تمرین در افراد مبتلا به پارکینسون لازم است از سطح بیماری وی مطلع باشید. برای بیمارانی که در سطح 1 یا 2 بیماری هستند از دستورالعمل های کالج پزشکی ورزشی آمریکا (ACSM) برای سالمندان و بیماران قبلی عروقی استفاده کنید. برای بیمارانی که سطح 3 یا بالاتر هستند برای ارزیابی وضعیت عملکردی تست های گیت اسپید، نشستن و رسانیدن و ۵ بار نشستن و برخاستن را به کار ببرید.
• از آن جایی که سفتی و عدم تعادل معمولاً از بارزترین علائم بیماران پارکینسون هستند و تأثیرت نامطلوبی بر عملکرد فیزیکی دارند مهمترین ارزیابی باید مربوط به این دو مورد باشد.
• از آن جایی که ستون فقرات و مفاصل پروگزیمال تأثیر زیادی بر عملکرد اندام ها دارند، ارزیابی گردن، تنه و انعطاف پذیری مفاصل پروگزیمال نیز مهم است. در ارزیابی قبل از تمرین تست های انعطاف پذیری انجام شود.
• بسیاری از بیماران مبتلا به پارکینسون نوسانات علائم حرکتی را روز به روز و حتی لحظه به لحظه تجربه می‏کنند. این نوسانات می‏تواند به زمان و دوز دارو مرتبط باشد. برای تست های ورزشی و تجویز تمرین این نکته باید مدنظر قرار گیرد زیرا می‏تواند در میزان انگیزه بیمار برای انجام تست و نتایج آن تأثیر بگذارد. بعلاوه عملکرد بیمار در هنگام ورزش نیز تحت تأثیر قرار می‏گیرد.
• از آن جایی که اکثر افراد مبتلا به پارکینسون، مسن هستند ارزیابی های قلبی عروقی قبل از شروع ورزش مفید هستند.
• متخصص مغز و اعصاب بیمار باید از برنامه های ورزشی وی آگاه باشد.
• برای بررسی تعادل بیماران سطح ۱ و ۲  از آزمون تعادل برگ  4 مرحله ای استفاده کنید.
• برای ارزیابی قدرت بیمار از آزمون جلوباز، دینامومتر و بررسی بیشترین تکرار بیشینه استفاده کنید.
• انعطاف پذیری با گوینامتر و آزمون نشستن و رسیدن مورد ارزیابی قرار گیرد.
• برای ارزیابی ظرفیت هوازی از تست 6 دقیقه راه رفتن استفاده شود.
• برای بیمارانی که در سطح بالاتر بیماری هستند خطر سقوط بالاتر است.
• موقع انجام تست ها مراقب خستگی و احتمال سقوط بیمار باشید.

تجویز تمرین

قبل از تجویز تمرین باید با مشکلات و علائم بیماری پارکینسون آشنایی داشته باشید.

هدف اصلی برنامه تمرینی باید کاهش پیشرفت علائم بیماری، کاهش بیماری های زمینه، کاهش عوارض ناشی از عدم استفاده از عضلات و بهبود عملکرد و توانایی استقلال و انجام کارهای روزانه باشد.

توصیه برای تجویز تمرین مانند توصیه برای تست های ورزشی است. برای افراد با سطح بیماری 1 و 2 می‏توانند از دستورالعمل های مربوط به سالمندان و افراد مبتلا به بیماری قلبی عروقی استفاده کنید. برای بیماران با سطح بیماری 3 و بالاتر ملاحظات مربوط به بیماران پارکینسونی را در نظر بگیرید.

برنامه تمرین ورزشی برای بیماران مبتلا به پارکینسون باید شامل پنج دسته تمرین باشد: انعطاف پذیری، تمرینات هوازی، تمرینات عملکردی، قدرتی و تمرینات هماهنگی عصبی عضلانی.